Anal Keselerin İltihabı
Hastalığın nedeni nedir?
Anal keseler iki adet olup anüsün her iki tarafında ve anüsten biraz daha aşağıda yer alır.
Akıtıcı bir kanalla anüsün başlangıç bölümünden dışarıya açılır. Anal kesenin fizyolojik salgısının çeşitli nedenlerle dışarıya akıtılamaması, sekresyonun koyu kıvamlı olması, bölgesel kasların güçsüzlüğü ve bakteriyel enfeksiyonlar bu kesenin yangılanmasına ya da apseleşmesine neden olabilir.
Hangi ırklarda daha fazla görülür?
Hastalık hemen hemen tüm ırktaki köpeklerde görülebilir. Ancak poodle, chihuahua gibi küçük ırk köpeklerde hastalığa yatkınlık söz konusudur.
Hastalığın gelişimi nasıldır?
Anal kesede zincirleme bir reaksiyon şeklinde gelişen bu patolojik durum genel olarak anal keselerde irritasyona bağlı kaşıntı ile başlar. Zamanla sekresyonun koyulaşması ve dışarı çıkamayarak kese içerisinde birikmesi nedeniyle kesede bir yangının şekillenmesi söz konusudur. Yangının şekillenmesini takiben kesede biriken sekret, enfekte olur ve kese apseleşebilir.
Enfeksiyonun şekillenmesine etken olan bakteriler ise Streptococcus, Escheichia, Clostridium, Proteus ve Staphilococus türleridir.
Apsenin şekillendiği kronikleşmiş vakalarda uygun tedaviler yapılarak kese boşaltılmaz ise fistül oluşumu gibi bir komplikasyonun şekillenmesi de mümkündür.
Hastalığın belirtileri nelerdir?
Hastalığın klinik olarak gözlenebilen en karakteristik belirtisi köpek oturuşu pozisyonunda yapılan kızak hareketidir. Bölgeyi yalayarak ve sürekli yere sürerek kaşıntıyı gidermeye çalışırlar. Bu sürtmeler esnasında kese boşalırsa rahatlama olur. Boşalan içerik kötü kokuludur. Eğer kese boşalmaz ise kaşıntı, irritasyon, kızarıklık, ağrı ve yangının derecesinde artış olur.
Enfeksiyon şekillenen durumlarda ise bölgede kaşıntı ve kızarıklık yanında belirgin bir şişkinlikte görülebilir. Enfeksiyonun çok şiddetli olduğu durumlarda ağrı, beden ısısında artış ve keyifsizlikte görülebilen belirtilerdir.
Ayrıca defekasyon sırasında ıkınma ve ağrı belirtileri görülebilir. Keselerin aşırı dolgunluğu ve ağrının şiddetli olması nedeniyle defekasyondan sakınırlar ve buna bağlı olarak konstipasyon şekillenebilir.
Apsenin şekillendiği durumlarda ise görülebilecek belirtiler daha farklı olur. Bölgede dikkat çekici bir şişkinlik, ağrı, defekasyon sırasında ıkınma, konstipasyon daha şiddetlidir. Apseleşen keseler açılarak uygun apse tedavisinin uygulanmadığı durumlarda anal keseler kendiliğinden patlayabilir. Ayrıca kesenin fistülleşerek, açılması ve sürekli bir akıntı durumu da söz konusu olabilir.
Teşhisi klinik belirtilerle kolayca yapılabilen anal kese yangılarında enfeksiyonun varlığının tespit edilebilmesi için laboratuvar bulgularına ihtiyaç duyulur.
Tedavisinde kesenin boşaltılarak temizlenmesi ve uygun medikal uygulamalarla başarı sağlanır. Ancak enfekte, apseleşmiş ve sürekli nükslerin şekillendiği kronik durumlarda kesenin operatif olarak çıkarılması kesin çözüm sağlar.
Sonuç
Tedavisi kolay olan bu rahatsızlığın tespit edilmesi halinde dikkat edilmesi gereken en önemli konu nükslerdir. Tam bir iyileşme sağladıktan sonra dahi devam eden anal kese sekresyonu ve giderilemeyen oluşum faktörleri (kanalın darlığı, sekresyonun kıvamının yoğun oluşu gibi) nedeniyle nüksler hemen hemen kaçınılmazdır. Bu nedenle de düzenli olarak veteriner hekim tarafından kesenin kontrolünün yapılması ve dolgun keselerin boşaltılması gerekir.